Word jij NU de creator van je leven?
Lief mens
Ondanks we allen streven, verlangen naar rust, vrede, overgave....lijkt het wel of de storm nog even heel heftig huis houdt, niet alleen van buiten en hiermee bedoel ik geenszins enkel de weersomstandigheden, niet alleen de lang voorspelde politieke en daaraan gekoppeld economische crisis...ik verwijs hierbij voornamelijk naar de innerlijke storm.
Knap lastig, want die innerlijke storm krijgen we meestal niet met een vingerknip onder controle, of zomaar met een toverspreuk tot bedaren. I wish...
Ik hoor me soms wel eens zeggen aan iemand die echt in het oog van een emotionele storm zit: ' Ik wou dat ik kon toveren, maar ik kan dat niet, ook niet voor mezelf, ik kan maar helpen kijken hoe jij hier uit jouw storm doorheen kan geraken, zonder al te veel blutsen en builen en kleerscheuren, maar zelfs hierin lief mens, kan ik je echt niets beloven. '
Dat is niet negatief, dat is heel realistisch en dat is niet wat iemand niet graag hoort.
Er zijn bij deze ook geen negatieve ' voorspellingen ' vanuit het uitgangspunt waarmee ik geleerd heb te werken en ik mag wel zeggen dat ik getraind ben in dit mediumschap door één van de meest sterke mediums, Doreen Virtue. Ik weet dat het eigenlijk voor velen niets uitmaakt....als de voorspelling maar uitkomt, of als de reading maar positief en veelbelovend is, dan is het goed, dan ben je goed, dan word je op een voetstuk gezet.
Maar dat is niet waar het mij om gaat. Daar gaat het zelfs helemaal niet om. Doel voorbijgeschoten dan.
Het is aangenaam als er positieve feedback komt uiteraard. Goed voor het ego, maar het kan zich wel keren als dit het enige motief zou zijn om dit werk te doen. Mediumschap op een zuivere manier betekent in eerste instantie zelf heel veel hebben opgeruimd in het persoonlijke leven, ik schrijf bewust ' heel veel ' omdat we levenslang ook aan onszelf dienen te werken, te schaven, op te ruimen.
Objectief naar een situatie kunnen kijken zonder eigen verhaal in te brengen want vaak wordt het interpreteren van een situatie vermengd met eigen onverwerkte verleden en krijg je ' overdracht ' en ' tegenoverdracht ' tussen cliënt en hulpverlener- medium- je zou kunnen zeggen dat het menselijk is uiteraard, maar dit is niet waarvoor de cliënt zijn situatie voorlegt. Een cliënt schiet niets op met te horen wat hij moet doen, omdat een hulpverlener die situatie ook heeft meegemaakt. Een cliënt hoort zonder meer advies te krijgen ( als dit de vraag is) op een heldere, duidelijke, objectieve manier.
Hulpverleners die zelf kiezen om en vrij close band uit te bouwen met een cliënt geeft vroeg of laat narigheid en moeilijkheden. Er ontstaat door de tijd heen een ' rolvervaging ' en bij het ontstaan van een conflict, wordt een hulpverlener- medium in diskrediet gebracht.
Dat is uiteraard ieders verantwoordelijkheid hierin....ik heb het vaak in discussies gehoord dat cliënten hun plek niet kennen, over hun grenzen gaan, soms het werken onmogelijk maken en bij de vraag: hoe is dit gedrag gegroeid...tja, de verhalen die ik vaak te horen kreeg: we gingen samen wel eens iets drinken, we kwamen bij elkaar thuis, we gingen samen ....sorry: de ethiek en de deontologie tussen cliënt en hulpverlener zijn niet gerespecteerd en je kan het de cliënt niet eens kwalijk nemen.
Dat leert elke professioneel opgeleide therapeut- hulpverlener - medium.
Bezin voor je begint.
Eigenlijk is dit de start van : ik ben het slachtoffer geworden van....
En hoe kan jijzelf dit dan nu veranderen? Door inderdaad de rol die je hebt gespeeld in deze situatie te veranderen en je rol te gaan her-zien en her- creëren, op een manier waar je een evenwicht creëert tussen liefdevolle nabijheid en betrokkenheid en gepaste afstand.
Dat zijn dan weer die prachtige aardse leerervaringen....als we ermaar voor kiezen dit als een geleerde les / ervaring willen zien. Op naar de volgende ervaring en zo gaat dit nu eenmaal.
Maar of we elke keer nu in sterke emoties nog iets 'moeten 'leren? Dat geloof ik niet....als we maar echt luisteren naar ons diepere weten en voelen dat het ook anders kan.
Krijg ik wel eens iemand aan de lijn....mijn leven is één drama, en dan begint het hele verhaal...tot op de leeftijd van 50. Ik geloof ongetwijfeld dat iemands leven echt heel zwaar is geweest, het gaat ook niet wat ik hierover denk of het wel zo zwaar is geweest, het gaat erover dat ik als hulpverlener niet iemand extra bekrachtig in alle ellende maar kijk naar lichtpuntjes, nieuwe mogelijkheden, nieuwe opportuniteiten, nieuwe kansen.
Empathie is geen synoniem voor ' mee-lijden ' dan wel ' in-leven ' , 'in-voelen '. Mee-lijden is meestal een teken dat er nog pijn zit in jou als hulpverlener waardoor jij zo diep geraakt kan worden dat je geen onderscheid meer kan maken tussen de pijn van de cliënt en jouw pijn.
De valkuil hierin is dat een hulpverlener nog niet echt doorheeft dat de cliënt dit soort van meelijden ervaart als ' die begrijpt me, die voelt als een echte vriend, vriendin '.
De kans dat de grenzen ondertussen vervagen vanuit het herkennen van eenzelfde pijn, is groter geworden.
Het is een prachtig gegeven op zich om via een cliënt te ervaren, te voelen dat er ergens nog een diepe pijn verborgen zit, alleen zal de vraag zijn: kan jij als hulpverlener objectief met deze cliënt betrokken blijven in een situatie waarin jijzelf nog diepe pijn voelt, betrokken blijven op een objectieve manier zonder helemaal verstrengeld te geraken?
Wij, hulpverleners, mediums, leren ook heel veel over onszelf via onze cliënten, komen onszelf ook heus tegen in onze eigen nog niet verwerkte gehealde stukken, het is enkel hoe wij dit meenemen in een reading of professioneel kunnen overstijgen door in het moment van een situatie, niet in verwarring te geraken en onbewust en ongewild voor ruis te zorgen.
We staan niet boven een cliënt, maar wel ' naast ', gelijkwaardig en toch vanuit een hulpverlenerspositie met een verantwoordelijkheid en hierbij is altijd heel prettig om vanuit een zuivere verbinding te werken, waarin oprechte openheid langs beide partijen, de kwaliteit van een reading, een consult, een behandeling, bijdraagt aan een optimaal consult, reading of behandeling.
In mijn opleidingen in de 80 ' er jaren als relatietherapeute en emotioneel lichaamswerker was het ook wennen aan de toen reeds ' andere ' benadering van cliënten.
Ik kom zelf uit een onderwijssysteem ( zoals velen van mijn leeftijd denk ik wel) waarin opgekeken werd naar de pastoor, de leerkracht, de dokter....ik sloeg zelf altijd mijn donkere kijkers neer, omdat me dit van me gevraagd werd, ondanks dat ik best een rebelse aard heb. Toch deed ik wel braaf wat werd verwacht, op risico van straf als ik niet gehoorzaamde. En wat heb ik deze onderdrukking er zelf uitgeramd op kussens toen ik zelf, tijdens mijn opleidingen, in therapie ging.
Ik had al langer ook de beslissing genomen GEEN SLACHTOFFER meer te zijn van alles wat me ingelepeld werd en wat me tegenhield om mijn leven te creëren, te hercreëren.
Het is een jarenlange tocht geweest....met diepe dalen en vele kleine lichtpuntjes, en die lichtpuntjes gaven me de moed door te zetten. Het waren ook net die diepe dalen die mijn grootste leerlessen waren.
Ik heb zelf met de ondersteuning van de juiste mensen om me heen, de beste therapeuten , mijn creatiebronnen , waarvan mijn Schepper me voortdurend heeft geleid omdat ik me overgaf in het volste vertrouwen ( ondanks ik nog geen idee had waar mijn werkelijke pad naartoe ging leiden) en de strijd met het leven had losgelaten. De allergrootste creatiebron zit ook in JOU, in JEZELF en kan je nooit buiten jezelf vinden.
Dat nu ook heel veel mensen zichzelf grandioos tegenkomen, door te lang het pad bewandeld te hebben dat niet hun pad was, maar het pad van anderen...
Ik heb reeds in verschillende blogs geschreven dat we een geleidelijke overgang hebben gemaakt van het Vissentijdperk naar de Nieuwe Tijd ( Aquarius) en dat we allen geraakt worden in de intense transitie die ook nog eens plaatsvindt op onze Grote Moeder Aarde, en ook hierin geraakt worden, dat er voortdurend sterke energetische verschuivingen ons bereiken, ons heen en weer door elkaar schudden, omdat we IN ons lichaam leven en in ons lichaam ervaren, voelen, leven, beleven....ascentie en descentie: opstijgen en indalen...het is een uitdaging om rechtop te blijven staan, maar zeg eens: is het erg om tussendoor te vallen?
Menig mens zoekt steeds meer het heil in het spirituele als een vlucht om niet meer langer te hoeven participeren aan het dagelijkse leven, de sleur van het werk, de relatie dat al lang uitgeblust is, kinderen die ontsporen, de politieke poppenkast, het aantal toenemende mensen in de schuldsanering, gezinnen die op straat belanden, zonder huisvesting...veel dingen in het leven kan je zelf veranderen, kan je zelf hercreëren, echt wel. En dàt, dat vraagt een eerste stap en een volmondig JA -zeggen tegen de verandering.
Een reading, een consult kan zoveel meerwaarde bieden om in te zien, te begrijpen wat jezelf zo hard heeft vastgehouden in de hoop bv dat die partner misschien ooit eens stopt met vreemdgaan...
dat je bv hoopt op het werk dat je echt met je hele hart wilt doen, maar je zet zelf geen stap naar die weg, dan kan ik je nu één voorspelling geven ( en daarvoor hoef je echt geen medium te zijn): je blijft zitten waar je zit...en je zit je tijd uit, ongelukkig, gefrustreerd omdat je weigert je verantwoordelijkheid te nemen jouw leven op te nemen. Gevolg: je blijft je een slachtoffer voelen van het leven, de partner die je dit niet gunt, de politiekers die er niets van bakken, je mag de vinger wijzen naar alles en iedereen om je heen, maar één ding is wel een feit: alleen JIJ bent diegene die de volle verantwoordelijkheid kan nemen hierin.
Ik zeg soms wel eens aan cliënten die mijn reading ter harte nemen het volgende: ' Ik kan de prachtigste reading voor je geven, de tendenzen zijn zo krachtig aanwezig, er is nog niet uitgehaald wat er in jouw mogelijkheden zit, maar als jij hoopt dat het vanzelf komt, als jij eens geen tijd maakt om je vision bord te maken, je weg uitstippelt en kijkt wat en wie je hierbij nodig hebt...dan gebeurt er weinig tot niets, schat '.
Ik beloof je niets, ik kan je enkel alle krijtlijnen die ik mag zien, ongecensureerd, onopgesmukt met fantatische verhalen, meegeven, handvatten aanreiken hierin....dat is de belofte die ik je geef, want JIJ en IK en WIJ zijn hier om ons leven zelf op te nemen, en het beste eruit te halen, de beste versie van onszelf te worden, te zijn.
Hoe zit het nu? Hoeveel excuses wil je nog verzinnen om te blijven waar je zit?
Mijn partner, mijn moeder, mijn kind(eren), mijn familie, mijn collega's, de buren....waarom ook niet de paus erbij halen?
Het is een tijd van snelle veranderingen, snelle bewegingen....lief mens, wij, ons team, zijn er om je echt te helpen in het soms zwaarvoelende proces van verder opschonen, loslaten en opruimen van alles wat ons nog belemmert in vreugde en vrede te leven.
Een peuter dat leert lopen heeft na de misschien wel tig valpartijen evenmin op een dag besloten: 'Foert, ik stop met leren lopen, ik val me wel iets te veel, geen zin meer in'.
Vallen, opstaan en doorgaan....dit is de boodschap voor de komende tijd.
Laat je omringen door mensen die je slechts empoweren in je kracht en niet verder naar beneden halen, of je in een ziekmakende situatie vast willen houden.
Unchain yourself, doorbreek alle ketens van het verleden, neem mee wat goed is, laat los wat klaar is.
Heel veel liefs van mij
©Medium Mieke
www.miekecoigne.com
Ondanks we allen streven, verlangen naar rust, vrede, overgave....lijkt het wel of de storm nog even heel heftig huis houdt, niet alleen van buiten en hiermee bedoel ik geenszins enkel de weersomstandigheden, niet alleen de lang voorspelde politieke en daaraan gekoppeld economische crisis...ik verwijs hierbij voornamelijk naar de innerlijke storm.
Knap lastig, want die innerlijke storm krijgen we meestal niet met een vingerknip onder controle, of zomaar met een toverspreuk tot bedaren. I wish...
Ik hoor me soms wel eens zeggen aan iemand die echt in het oog van een emotionele storm zit: ' Ik wou dat ik kon toveren, maar ik kan dat niet, ook niet voor mezelf, ik kan maar helpen kijken hoe jij hier uit jouw storm doorheen kan geraken, zonder al te veel blutsen en builen en kleerscheuren, maar zelfs hierin lief mens, kan ik je echt niets beloven. '
Dat is niet negatief, dat is heel realistisch en dat is niet wat iemand niet graag hoort.
Er zijn bij deze ook geen negatieve ' voorspellingen ' vanuit het uitgangspunt waarmee ik geleerd heb te werken en ik mag wel zeggen dat ik getraind ben in dit mediumschap door één van de meest sterke mediums, Doreen Virtue. Ik weet dat het eigenlijk voor velen niets uitmaakt....als de voorspelling maar uitkomt, of als de reading maar positief en veelbelovend is, dan is het goed, dan ben je goed, dan word je op een voetstuk gezet.
Maar dat is niet waar het mij om gaat. Daar gaat het zelfs helemaal niet om. Doel voorbijgeschoten dan.
Het is aangenaam als er positieve feedback komt uiteraard. Goed voor het ego, maar het kan zich wel keren als dit het enige motief zou zijn om dit werk te doen. Mediumschap op een zuivere manier betekent in eerste instantie zelf heel veel hebben opgeruimd in het persoonlijke leven, ik schrijf bewust ' heel veel ' omdat we levenslang ook aan onszelf dienen te werken, te schaven, op te ruimen.
Objectief naar een situatie kunnen kijken zonder eigen verhaal in te brengen want vaak wordt het interpreteren van een situatie vermengd met eigen onverwerkte verleden en krijg je ' overdracht ' en ' tegenoverdracht ' tussen cliënt en hulpverlener- medium- je zou kunnen zeggen dat het menselijk is uiteraard, maar dit is niet waarvoor de cliënt zijn situatie voorlegt. Een cliënt schiet niets op met te horen wat hij moet doen, omdat een hulpverlener die situatie ook heeft meegemaakt. Een cliënt hoort zonder meer advies te krijgen ( als dit de vraag is) op een heldere, duidelijke, objectieve manier.
Hulpverleners die zelf kiezen om en vrij close band uit te bouwen met een cliënt geeft vroeg of laat narigheid en moeilijkheden. Er ontstaat door de tijd heen een ' rolvervaging ' en bij het ontstaan van een conflict, wordt een hulpverlener- medium in diskrediet gebracht.
Dat is uiteraard ieders verantwoordelijkheid hierin....ik heb het vaak in discussies gehoord dat cliënten hun plek niet kennen, over hun grenzen gaan, soms het werken onmogelijk maken en bij de vraag: hoe is dit gedrag gegroeid...tja, de verhalen die ik vaak te horen kreeg: we gingen samen wel eens iets drinken, we kwamen bij elkaar thuis, we gingen samen ....sorry: de ethiek en de deontologie tussen cliënt en hulpverlener zijn niet gerespecteerd en je kan het de cliënt niet eens kwalijk nemen.
Dat leert elke professioneel opgeleide therapeut- hulpverlener - medium.
Bezin voor je begint.
Eigenlijk is dit de start van : ik ben het slachtoffer geworden van....
En hoe kan jijzelf dit dan nu veranderen? Door inderdaad de rol die je hebt gespeeld in deze situatie te veranderen en je rol te gaan her-zien en her- creëren, op een manier waar je een evenwicht creëert tussen liefdevolle nabijheid en betrokkenheid en gepaste afstand.
Dat zijn dan weer die prachtige aardse leerervaringen....als we ermaar voor kiezen dit als een geleerde les / ervaring willen zien. Op naar de volgende ervaring en zo gaat dit nu eenmaal.
Maar of we elke keer nu in sterke emoties nog iets 'moeten 'leren? Dat geloof ik niet....als we maar echt luisteren naar ons diepere weten en voelen dat het ook anders kan.
Krijg ik wel eens iemand aan de lijn....mijn leven is één drama, en dan begint het hele verhaal...tot op de leeftijd van 50. Ik geloof ongetwijfeld dat iemands leven echt heel zwaar is geweest, het gaat ook niet wat ik hierover denk of het wel zo zwaar is geweest, het gaat erover dat ik als hulpverlener niet iemand extra bekrachtig in alle ellende maar kijk naar lichtpuntjes, nieuwe mogelijkheden, nieuwe opportuniteiten, nieuwe kansen.
Empathie is geen synoniem voor ' mee-lijden ' dan wel ' in-leven ' , 'in-voelen '. Mee-lijden is meestal een teken dat er nog pijn zit in jou als hulpverlener waardoor jij zo diep geraakt kan worden dat je geen onderscheid meer kan maken tussen de pijn van de cliënt en jouw pijn.
De valkuil hierin is dat een hulpverlener nog niet echt doorheeft dat de cliënt dit soort van meelijden ervaart als ' die begrijpt me, die voelt als een echte vriend, vriendin '.
De kans dat de grenzen ondertussen vervagen vanuit het herkennen van eenzelfde pijn, is groter geworden.
Het is een prachtig gegeven op zich om via een cliënt te ervaren, te voelen dat er ergens nog een diepe pijn verborgen zit, alleen zal de vraag zijn: kan jij als hulpverlener objectief met deze cliënt betrokken blijven in een situatie waarin jijzelf nog diepe pijn voelt, betrokken blijven op een objectieve manier zonder helemaal verstrengeld te geraken?
Wij, hulpverleners, mediums, leren ook heel veel over onszelf via onze cliënten, komen onszelf ook heus tegen in onze eigen nog niet verwerkte gehealde stukken, het is enkel hoe wij dit meenemen in een reading of professioneel kunnen overstijgen door in het moment van een situatie, niet in verwarring te geraken en onbewust en ongewild voor ruis te zorgen.
We staan niet boven een cliënt, maar wel ' naast ', gelijkwaardig en toch vanuit een hulpverlenerspositie met een verantwoordelijkheid en hierbij is altijd heel prettig om vanuit een zuivere verbinding te werken, waarin oprechte openheid langs beide partijen, de kwaliteit van een reading, een consult, een behandeling, bijdraagt aan een optimaal consult, reading of behandeling.
In mijn opleidingen in de 80 ' er jaren als relatietherapeute en emotioneel lichaamswerker was het ook wennen aan de toen reeds ' andere ' benadering van cliënten.
Ik kom zelf uit een onderwijssysteem ( zoals velen van mijn leeftijd denk ik wel) waarin opgekeken werd naar de pastoor, de leerkracht, de dokter....ik sloeg zelf altijd mijn donkere kijkers neer, omdat me dit van me gevraagd werd, ondanks dat ik best een rebelse aard heb. Toch deed ik wel braaf wat werd verwacht, op risico van straf als ik niet gehoorzaamde. En wat heb ik deze onderdrukking er zelf uitgeramd op kussens toen ik zelf, tijdens mijn opleidingen, in therapie ging.
Ik had al langer ook de beslissing genomen GEEN SLACHTOFFER meer te zijn van alles wat me ingelepeld werd en wat me tegenhield om mijn leven te creëren, te hercreëren.
Het is een jarenlange tocht geweest....met diepe dalen en vele kleine lichtpuntjes, en die lichtpuntjes gaven me de moed door te zetten. Het waren ook net die diepe dalen die mijn grootste leerlessen waren.
Ik heb zelf met de ondersteuning van de juiste mensen om me heen, de beste therapeuten , mijn creatiebronnen , waarvan mijn Schepper me voortdurend heeft geleid omdat ik me overgaf in het volste vertrouwen ( ondanks ik nog geen idee had waar mijn werkelijke pad naartoe ging leiden) en de strijd met het leven had losgelaten. De allergrootste creatiebron zit ook in JOU, in JEZELF en kan je nooit buiten jezelf vinden.
Dat nu ook heel veel mensen zichzelf grandioos tegenkomen, door te lang het pad bewandeld te hebben dat niet hun pad was, maar het pad van anderen...
Ik heb reeds in verschillende blogs geschreven dat we een geleidelijke overgang hebben gemaakt van het Vissentijdperk naar de Nieuwe Tijd ( Aquarius) en dat we allen geraakt worden in de intense transitie die ook nog eens plaatsvindt op onze Grote Moeder Aarde, en ook hierin geraakt worden, dat er voortdurend sterke energetische verschuivingen ons bereiken, ons heen en weer door elkaar schudden, omdat we IN ons lichaam leven en in ons lichaam ervaren, voelen, leven, beleven....ascentie en descentie: opstijgen en indalen...het is een uitdaging om rechtop te blijven staan, maar zeg eens: is het erg om tussendoor te vallen?
Menig mens zoekt steeds meer het heil in het spirituele als een vlucht om niet meer langer te hoeven participeren aan het dagelijkse leven, de sleur van het werk, de relatie dat al lang uitgeblust is, kinderen die ontsporen, de politieke poppenkast, het aantal toenemende mensen in de schuldsanering, gezinnen die op straat belanden, zonder huisvesting...veel dingen in het leven kan je zelf veranderen, kan je zelf hercreëren, echt wel. En dàt, dat vraagt een eerste stap en een volmondig JA -zeggen tegen de verandering.
Een reading, een consult kan zoveel meerwaarde bieden om in te zien, te begrijpen wat jezelf zo hard heeft vastgehouden in de hoop bv dat die partner misschien ooit eens stopt met vreemdgaan...
dat je bv hoopt op het werk dat je echt met je hele hart wilt doen, maar je zet zelf geen stap naar die weg, dan kan ik je nu één voorspelling geven ( en daarvoor hoef je echt geen medium te zijn): je blijft zitten waar je zit...en je zit je tijd uit, ongelukkig, gefrustreerd omdat je weigert je verantwoordelijkheid te nemen jouw leven op te nemen. Gevolg: je blijft je een slachtoffer voelen van het leven, de partner die je dit niet gunt, de politiekers die er niets van bakken, je mag de vinger wijzen naar alles en iedereen om je heen, maar één ding is wel een feit: alleen JIJ bent diegene die de volle verantwoordelijkheid kan nemen hierin.
Ik zeg soms wel eens aan cliënten die mijn reading ter harte nemen het volgende: ' Ik kan de prachtigste reading voor je geven, de tendenzen zijn zo krachtig aanwezig, er is nog niet uitgehaald wat er in jouw mogelijkheden zit, maar als jij hoopt dat het vanzelf komt, als jij eens geen tijd maakt om je vision bord te maken, je weg uitstippelt en kijkt wat en wie je hierbij nodig hebt...dan gebeurt er weinig tot niets, schat '.
Ik beloof je niets, ik kan je enkel alle krijtlijnen die ik mag zien, ongecensureerd, onopgesmukt met fantatische verhalen, meegeven, handvatten aanreiken hierin....dat is de belofte die ik je geef, want JIJ en IK en WIJ zijn hier om ons leven zelf op te nemen, en het beste eruit te halen, de beste versie van onszelf te worden, te zijn.
Hoe zit het nu? Hoeveel excuses wil je nog verzinnen om te blijven waar je zit?
Mijn partner, mijn moeder, mijn kind(eren), mijn familie, mijn collega's, de buren....waarom ook niet de paus erbij halen?
Het is een tijd van snelle veranderingen, snelle bewegingen....lief mens, wij, ons team, zijn er om je echt te helpen in het soms zwaarvoelende proces van verder opschonen, loslaten en opruimen van alles wat ons nog belemmert in vreugde en vrede te leven.
Een peuter dat leert lopen heeft na de misschien wel tig valpartijen evenmin op een dag besloten: 'Foert, ik stop met leren lopen, ik val me wel iets te veel, geen zin meer in'.
Vallen, opstaan en doorgaan....dit is de boodschap voor de komende tijd.
Laat je omringen door mensen die je slechts empoweren in je kracht en niet verder naar beneden halen, of je in een ziekmakende situatie vast willen houden.
Unchain yourself, doorbreek alle ketens van het verleden, neem mee wat goed is, laat los wat klaar is.
Heel veel liefs van mij
©Medium Mieke
www.miekecoigne.com
