Er is geen weg te gaan
De Roep
“Of je nu groot bent of klein, in welk stadium van je leven dan ook, de roep geeft altijd het signaal dat het gordijn opgehaald moet worden voor een mysterie van Transfiguratie – een rite of moment van spirituele overgang, die als hij voltooid is, neerkomt op een sterven en nieuwe geboorte.
Je bent weer een bekende horizon van je leven ontgroeid: de oude concepten, idealen en emotionele patronen voldoen niet meer langer. Het is tijd een drempel over te gaan.
Maar als iemand de roep dan ook maar vaag heeft gehoord – het gevoel dat er in hem avonturen wachten – en die niet volgt maar in eigen kring blijft omdat het daar veilig voelt, droogt het leven op. En dan bereikt hij de toestand van de middelbare leeftijd. Hij bevindt zich bovenaan een ladder en ontdekt dat deze tegen een verkeerde muur leunt.
Als je echter de moed hebt om risico te nemen, gaat het leven open, steeds weer opnieuw van begint tot einde.
Ik ben niet bijgelovig, maar ik geloof in spirituele magie zou je kunnen zeggen.
Ik voel dat wanneer iemand volgt wat ik zijn “gelukzaligheid” noem, dat is datgene wat hem werkelijk diep in zijn binnenste raakt en hij voelt dat het zijn leven is- zich vele deuren openen.
Wat indertijd fouten en vergissingen in zijn levensweg leken, blijken richtinggevende crisissen te zijn. De veilige weg is heus de onveilige weg en de weg waarin rijkdommen van de zoektocht zich opstapelen is de juiste weg.”
C.G.Jung
Aanvulling
De taal die we gebruiken is de taal die denkt en spreekt in dualiteit. Zijn we er ons van bewust dat we die dualiteit leidt tot verstarring, beperking en inkrimping in een wel heel creatief overvloedig veld van ervaringen?
De weg is geen weg, al drukken we ons wel degelijk als dusdanig uit.
Bewust worden hoe we zelf de dualiteit in stand houden, hoe het ons beperkt en onze vermogens om te creëren vanuit de schepper die we zijn, kan een opstapje zijn naar het zich uitdrukken vanuit een heel vrij veld van mogelijkheden.
Alles is ervaring en in de ontelbare ervaringen ont-dekken we wie we werkelijk Zijn.
Mieke
