Het lineaire D-denken doorbroken
HET LINEAIRE D-DENKEN DOORBROKEN
Waar het hart vol van is, loop de mond over...en dat is met name het D-denken en oordelen over Di-mens-ies.
De sprong van 3 naar 5. In gesprekken met cliënten hoor ik ook wel eens vragen als ' hoe kom je nou in 5D', 'hoe wéét ik nu of ik al in 5D ben' tot ' wat is X of Y nog zo 3D'.
5D is géén plek ergens buiten de aarde, het is niets buiten jezelf wat je moet gaan zoeken.
Hoe wéét je dat je in 5D bent? Als je niet langer oordeelt dat X of Y nog zo 3D is, want elk oordeel haakt aan bij 3D.
'Ja, maar...ik schiet niets op met die antwoorden, hoe wéét ik of ik daar écht al ben.'
Omdat het antwoord in je hart zit en je, net zoals de rest van de mensheid, tussen nog veel andere dimensionale ervaringen in laveert. De ene keer zullen we ons in een staat van zachtheid, mildheid, hartelijkheid bevinden, en een paar minuten later kan er iets gebeuren waardoor we in een oordeel schieten, omdat er nog iets wordt geraakt in onszelf, omdat we zachtheid, mildheid, hartelijkheid nog niet helemaal in ons hartsbewustzijn naar binnen hebben gesluisd.
Het wordt dan wel eens helemaal stil aan de andere kant...om daarna te horen dat het precies dat is wat herkend wordt, maar de onzekerheid soms toeslaat.
'Wat vertelt onzekerheid aan jou?'
' Ik weet dat het 'iets' is in mezelf, alleen lijkt het wel dat anderen de schijn opwekken in 5D te zitten en ik nog niet. Ik doe zo hard mijn best...'
'Waarom moet je zo hard je best doen dan? Is er iets wat aan bewijs-kracht vraagt in jezelf? Voel eens waar je hier en nu aan - en inwezig Bent.'
'Geen idee, ik vermoed in mijn hoofd, ik denk er heel veel over na, wat doe ik dan verkeerd?'
En zo gaan gesprekken meer en meer de diepte in...naar de bodem. Bodemgesprekken zijn niet saai, juist heel inspirerend én bevrijdend. Ik ga mee tot zover het mag en kan. Ik voel ook waar voor een onbepaalde tijd verwerking nodig is, rust, verstilling...
In werkelijkheid zit nergens in vast, je beweegt je evoluerend van de ene bewustzijnsstaat naar de andere, waarin je je bewust bent af en toe terug te vallen in een oud paradigma. Er is een onderstroom en een bovenstroom en die verlopen meestal niet synchroon, niet in het begin van het bodemwerk. Niet iedereen staat er in hetzelfde moment om te springen en hopen - en dat merk ik ook nog vaak in consulten- op een pasklaar antwoord, een vooropgestelde en voorspelde schitterende toekomst. Er speelt echt zoveel meer mee, in het iets groter concept van dimensionale realiteiten.
Dat het bewustzijn en bewuster en helder waarnemen toeneemt, merk ik ook uiteraard op. Sommigen voelen zich bijna lijfelijk met het éne been nog in het oude paradigma hangen en met het andere been voelen ze de veranderingen/vernieuwingen in zichzelf. Twee inner-rijke werelden als het ware. Ik heb zo het idee dat dit het ook is wat heel wat mensen nu in zichzelf voelen en herkennen.
De paradigma-verschuiving is een innerlijk meerlagige dynamische reis. Twee stapjes vooruit, ééntje achteruit. Als je hiermee rekening houdt is je reis stukken aangenamer, haal je er zelf de druk af om in een mum van tijd 'ergens' te moeten zijn, omdat X of Y een heel andere weg nemen, andere uitdagingen hebben, andere keuzes maken en nog eens een eigen 'zielsbeschrijf' hebben.
In mijn boek omschrijf ik het op gelijkaardige wijze. Ergens willen zijn in een ont-wikkelingsgroei is altijd gebaseerd op ' niet aannemen waar je in dit moment bent, het is niet goed genoeg' en dit krijg je als je jezelf vergelijkt met iemands beschrijf. Dat het ook in omgekeerde richting gebeurt, hoor ik minstens 1 keer dagelijks in gesprekken.
Als je uiteindelijk in vrede bent, met de stappen die je zet, het droesem dat nog op te ruimen is aanpakt , scripts die je eerder afremmen dan inspireren her-schrijft naar het zielsbeschrijf waarmee je op aarde bent geland, dan kan ik je vertellen dat je reis een magische reis wordt.
Mildheid, verzachting verruimt je kijk op jezelf én op je medemens; je merkt op dat je denken over jezelf en je medemens verandert, oordelen over de reis van jezelf en je medemens dragen niet langer bij tot de geboorte van de Nieuwe Kosmische Aardse Mens, integendeel. Oude paradigma's worden in het andere geval telkens opnieuw overschreven, het 'lijkt' nieuw, maar blijft 'oud in een ander jasje.'
In wezenheid blijft de droesem op de bodem liggen...op het puin van het verleden, zelfs een heel ver verleden, is er niets authentiek op te bouwen. Dat is ook wat zich voor de komende jaren manifest zal laten zien: afbraak is een gestaag proces, daarom het werkwoord afbrokkelen, daarna volgt het gestaag proces van opbouw(en).
Zo ook vindt ditzelfde proces plaats in onszelf. Ook al zou je al heel graag dààr willen zijn...kijk naar wat er hier nu zichtbaar en voelbaar is, naar de bodem toe. Laat elk vergelijk met wie dan ook los, je kent niet het zielsbeschrijf van anderen; het is al heel wat om dit te vinden bij jezelf en daarnaar te leven, dàt gestalte en vorm te geven en weet dat goddelijke inspiratie inwezig is, zoniet, dan is het één van de tekenen om in verstilling te keren of iets overeenstemt met je 'zielsbeschrijf.' Je zet het uiteindelijk- zoals het is bedoeld- neer op 3D- Moeder Aarde met een krachtig pulserend harts-bewust- Zijn.
Daarom, het zich blindstaren op het bereiken van een hogere dimensionale staat in 5D en zelfs hoger en verder, brengt je niet echt verder in het van binnenuit evolueren naar je werkelijke zielsbeschrijf, en dat bedoel ik dan ook met 'herinner wie jij werkelijk bent.'
Niet wie je in vele levens ooit bent geweest, of wiens incarnatie je denkt nu te zijn, er zijn zoveel inprentingen en prenten van zovele geleefde levens. We staan nu voor dit leven voor een heel andere opdracht. En dat is nu het begin voor de volgende 2000 jaar.
Welkom, Multi-dimensionaal Aards-Spiritueel-Kosmisch Mens. Geniet ruimhartig van alles wat jij mag ontdekken en ervaren op jouw reis. En ja, uitglijden is toegestaan, want zeg nou eens...we zijn géén robotten, althans dat is niet hoe het me verder zal vergaan.
Rust op tijd even uit, geniet van de schoonheid die alom- aanwezig is, en nog steeds dankbaar dat Moeder Aarde ons elke dag draagt én ver-draagt.
Sprankelende vrije-groet
Miekewww.miekecoigne.com
www.boekscout.nl
