Een diepere kijk op maskers, wetenschappelijk onderbouwd, kort en krachtig: een blog van 9 september 2020
In het kader van mijn opleiding Familie- en Organisatieopstellingen werd dieper ingegaan op 'spiegelneuronen'. Eerder heb ik een bericht gedeeld rond het effect van mondmaskers en spiegelneuronen enerzijds en neurobiologische consequenties.
Dat een hele dag maskers dragen absoluut ongezond is, hoef ik niet te herhalen. Hersenen hebben zuurstof nodig. Zonder zuurstof daalt het concentratievermogen, alleen dit al is voldoende om de maskers weg te halen. Bovendien zijn de gevolgen ervan niet te overzien, niet alleen op gezondheidsvlak maar ook op sociaal-emotioneel vlak.
Uiteraard is het logisch dat ik me hierin verdiep. Het hele discours gaat dus niet over tegen iets te zijn, maar pleiten voor het creëren van een gezonde studie-omgeving voor leerlingen én leerkrachten.
Ik deel hierbij inhoudelijk een tekst, die iedereen even rustig invoelend kan lezen. Temeer omdat dit wetenschappelijk onderzocht werd door onder andere Giacomo Rizzolatti.
“We are exquisitely social creatures. Our survival depends on understanding the actions, intentions and emotions of others.
Mirror neurons allow us to grasp the minds of others not through conceptual reasoning but through direct simulation. By feeling, not by thinking.”
― Mirrors in the Brain: How Our Minds Share Actions and Emotions
Mirror neurons allow us to grasp the minds of others not through conceptual reasoning but through direct simulation. By feeling, not by thinking.”
― Mirrors in the Brain: How Our Minds Share Actions and Emotions
'Spiegeling in het gelaat van de ander: intersubjectiviteit en ethiek'.
Gezien het heftige effect van het spiegelingsproces op de psychische en lichamelijke gezondheid, maar ook vanwege het manipulatieve potentieel van dit proces, rijst de vraag wat deze neurobiologische inzichten voor het samenleven van mensen betekenen.
Het opzettelijk en langdurig onthouden van spiegelende waarneming en systemische uitsluiting uit de sociale gemeenschap zijn daden van biologische vernietiging.
De onthulling van de neurobiologische aspecten van het spiegelingsproces bevestigt wat men al eerder vanuit filosofisch standpunt had ingezien: in het gezicht van de andere mens zien wij ons eigen mens-zijn. Pas wanneer wij elkaar als mens herkennen en erkennen, worden wij tot medemens en pas daardoor beleven wij onszelf als mens.
De deelname aan de wereld van intersubjectieve ervaringen is niet alleen een filosofisch maar ook neurobiologisch gefundeerd mensenrecht.
Het is onmenselijk en verwerpelijk om systematisch te weigeren een ander als mens te herkennen en te erkennen.'
Kortom: een masker doet afbreuk aan de totale zichtbaarheid en ontmoeting van mens tot mens, ruim gekaderd. Wat ik dus helemaal onbegrijpelijk vind is dat sociale-emotionele vaardigheden teruggeschroefd worden. Precies omwille van de enorm belangrijke processen in het spiegelen en ontwikkelen van sociale vermogens als inleving, empathie, sta ik volledig achter het zo snel mogelijk stoppen met mondmaskers dragen in de klas en al zeker niet in openlucht.
Neurobiologisch belicht gaat dit dus wel heel wat verder dan ' ik ben tegen' een mondmasker omdat ik dit niet leuk vind of omdat diegenen die dieper en verder kijken, egoïstisch zouden zijn.
En zoals altijd: als een kind ziek is, laat het gezond uitzieken, voorzie het van gezonde voeding, gezonde ontspanning, gezonde leefomgeving, positieve bemoedigende woorden en alles wat bijdraagt tot een vreugdevolle leertijd.
Voilà, een kleine bijdrage als hart onder de riem voor wie er wat aan heeft.
