Lichtvoeding
Ik herinner me dat ik als kind heel veel voeding niet lustte. Een moeilijke, lastige eter, waarover niemand zich eigenlijk zorgen over maakte. Melk, die ik als kleuter in de kleuterklas 'moest' drinken, gooide ik stiekem door de gootsteen. Natuurlijk werd ik op mijn ondankbare gedrag bestraft. Ik spuugde de ziel uit mijn lijf, omdat ik melk, chocomelk moest drinken. Doodongelukkig dronk ik dan kokhalzend enkele druppels uit de in kartonnen verpakte melk en chocomelk op. Ik was een vreemd kind, want elk kind dronk met plezier melk en chocomelk. Ik niet.
Moest ik nu zo 'oud' zijn geworden om al jaren te lezen wat voor impact 'melk' op de darmen van een melkdrinker heeft? Ik word even boos, omdat niemand respect had voor het feit dat mijn lichaam ronduit protesteerde en ik iets moest drinken waarvan ik ronduit walgde. Ik denk zo dat mijn grenzen al op zeer jonge leeftijd schaamteloos overschreden werden, in naam van 'wij weten wat goed voor je is'. Dit soort onzinnige gedachten dragen we nog steeds mee in ons systeem. Anderen weten blijkbaar altijd veel beter wat 'goed' voor je is, laat staan dat zij weten goed is voor henzelf. Is dat niet ironisch?
Voeding is voor mezelf veel en veel meer dan eten. Voeding voor mijn Ziel ervaar ik als ik inspiratie opdoe, een schilderij maak, musiceer, inspirerende boeken lees. Eten doe ik omdat het 'normaal' wordt geacht en omdat het nu eenmaal moet. Anders ga je dood. Wat zit er echt een zo zwaar onzinnig programma op 'eten'. Natuurlijk kan ik genieten van een heerlijke maaltijd in een fijne sfeer. De tijd dat ik soms iets buiten de deur at, voelde ik in mijn lichaam wel eens spanning, werd ik misselijk. Toen bleek wel eens een heftige ruzie te zijn geweest tussen de kok en zijn personeel. Dit is dus geen gekke ervaring, want meer mensen voelen de energie van degene die de maaltijd heeft klaargemaakt.
Luisteren we nog wel naar de behoeften van ons lichaam? We luisteren eerder dan de steeds weer wisselende informatie die ons door ons strot worden geduwd. Het wordt allemaal zodanig ingewikkeld gemaakt dat we het niet meer weten. We hoeven het allemaal niet zo ingewikkeld te maken. Het enige wat we wel mogen doen is te luisteren naar ons lichaam. Dat vooral zijn we verleerd, doordat we ons in eerste instantie laten afleiden door de gigantische overload van reclame en informatie.
Reclameslogans zijn psychologisch heel goed doordacht en bedacht en niet in eerste instantie om je gezond te houden. Kijk eens naar alle conserveringsstoffen, kleurstoffen, smaakversterkers en kunstmatige aroma's die de voeding je dagelijks jouw lichaam vervuilen en vooral van jonge kinderen.
Hoe is je relatie met eten en jouw lichaam?
We hebben zoveel onzin geleerd over wat normale voeding zou zijn, vergetend dat veel voeding bewerkt is en 'leeg' is, niet-voedend. Velen hebben aangeleerd dat voedsel 'troost' biedt. Emotionele pijn wordt middels 'eten' verzacht. Onbewust zitten er bijzonder valse overtuigingen rond eten die niet in vraag worden gesteld.
Verbazingwekkend hoeveel aandacht besteed wordt aan eten, goed eten, gezond eten, normaal eten. Niemand die zich nog de vraag stelt of dit allemaal wel klopt? Eten als je geen hongergevoel hebt en toch, je bordje staat klaar, je moet wel honger hebben, je moet wel eten. Eten als een ingebouwd programma, afgestemd en afgesteld op de 'tijd'. Ook op dat vlak leven we echt niet meer vanuit onze natuurlijke behoeften.
Lichtvoeding, licht voedsel waarin je alles kunt terugvinden in de natuur, waar je een handje vol van eet, kan al meer dan voldoende zijn dan het verplichte drie keer per dag moeten eten. Omdat het zo ingeburgerd is, ons met de paplepel is ingegoten.
Je kunt ook bewuste keuzes maken en uitzoeken waar jouw lichaam en geest behoefte aan heeft.
Als jij soms wel eens het gevoel hebt, na een maaltijd heel slaperig te zijn, gegarandeerd dat je lichaam je aangeeft voedsel te hebben genuttigd die niet bijdragen tot een fit en gezond lichaam.
Zoek verbanden vanuit de Chinese gezondheidsleer hoe je organen werken, op welk tijdstippen vitale organen het krachtigste werken, wanneer ze ook rust nodig hebben.
Van de meeste voeding die dagelijks genuttigd wordt, is de meeste voeding 'dood'.
Er kleven nog helaas heel veel fabeltjes rond 'voeding', associaties die veel verder gaan dan we kunnen bedenken. En dat eten voor heel wat mensen, vooral vrouwen, een issue is, zien we bij de ontzettend vele soorten alternatieve voedingssystemen, bewerend dat alle voedingsstoffen aanwezig zijn.
Velen hebben blijkbaar een liefde-haatverhouding met 'eten'. Is het een liefde-haatverhouding met het lichaam, de voedster, moeilijk te verteren situaties, onopgeloste issues. Het is en blijft een queeste.
Een gezond: eet licht en geniet van wat jouw lichaam als diep-natuurlijk verteert.
www.miekecoigne.com
Ik herinner me dat ik als kind heel veel voeding niet lustte. Een moeilijke, lastige eter, waarover niemand zich eigenlijk zorgen over maakte. Melk, die ik als kleuter in de kleuterklas 'moest' drinken, gooide ik stiekem door de gootsteen. Natuurlijk werd ik op mijn ondankbare gedrag bestraft. Ik spuugde de ziel uit mijn lijf, omdat ik melk, chocomelk moest drinken. Doodongelukkig dronk ik dan kokhalzend enkele druppels uit de in kartonnen verpakte melk en chocomelk op. Ik was een vreemd kind, want elk kind dronk met plezier melk en chocomelk. Ik niet.
Moest ik nu zo 'oud' zijn geworden om al jaren te lezen wat voor impact 'melk' op de darmen van een melkdrinker heeft? Ik word even boos, omdat niemand respect had voor het feit dat mijn lichaam ronduit protesteerde en ik iets moest drinken waarvan ik ronduit walgde. Ik denk zo dat mijn grenzen al op zeer jonge leeftijd schaamteloos overschreden werden, in naam van 'wij weten wat goed voor je is'. Dit soort onzinnige gedachten dragen we nog steeds mee in ons systeem. Anderen weten blijkbaar altijd veel beter wat 'goed' voor je is, laat staan dat zij weten goed is voor henzelf. Is dat niet ironisch?
Voeding is voor mezelf veel en veel meer dan eten. Voeding voor mijn Ziel ervaar ik als ik inspiratie opdoe, een schilderij maak, musiceer, inspirerende boeken lees. Eten doe ik omdat het 'normaal' wordt geacht en omdat het nu eenmaal moet. Anders ga je dood. Wat zit er echt een zo zwaar onzinnig programma op 'eten'. Natuurlijk kan ik genieten van een heerlijke maaltijd in een fijne sfeer. De tijd dat ik soms iets buiten de deur at, voelde ik in mijn lichaam wel eens spanning, werd ik misselijk. Toen bleek wel eens een heftige ruzie te zijn geweest tussen de kok en zijn personeel. Dit is dus geen gekke ervaring, want meer mensen voelen de energie van degene die de maaltijd heeft klaargemaakt.
Luisteren we nog wel naar de behoeften van ons lichaam? We luisteren eerder dan de steeds weer wisselende informatie die ons door ons strot worden geduwd. Het wordt allemaal zodanig ingewikkeld gemaakt dat we het niet meer weten. We hoeven het allemaal niet zo ingewikkeld te maken. Het enige wat we wel mogen doen is te luisteren naar ons lichaam. Dat vooral zijn we verleerd, doordat we ons in eerste instantie laten afleiden door de gigantische overload van reclame en informatie.
Reclameslogans zijn psychologisch heel goed doordacht en bedacht en niet in eerste instantie om je gezond te houden. Kijk eens naar alle conserveringsstoffen, kleurstoffen, smaakversterkers en kunstmatige aroma's die de voeding je dagelijks jouw lichaam vervuilen en vooral van jonge kinderen.
Hoe is je relatie met eten en jouw lichaam?
We hebben zoveel onzin geleerd over wat normale voeding zou zijn, vergetend dat veel voeding bewerkt is en 'leeg' is, niet-voedend. Velen hebben aangeleerd dat voedsel 'troost' biedt. Emotionele pijn wordt middels 'eten' verzacht. Onbewust zitten er bijzonder valse overtuigingen rond eten die niet in vraag worden gesteld.
Verbazingwekkend hoeveel aandacht besteed wordt aan eten, goed eten, gezond eten, normaal eten. Niemand die zich nog de vraag stelt of dit allemaal wel klopt? Eten als je geen hongergevoel hebt en toch, je bordje staat klaar, je moet wel honger hebben, je moet wel eten. Eten als een ingebouwd programma, afgestemd en afgesteld op de 'tijd'. Ook op dat vlak leven we echt niet meer vanuit onze natuurlijke behoeften.
Lichtvoeding, licht voedsel waarin je alles kunt terugvinden in de natuur, waar je een handje vol van eet, kan al meer dan voldoende zijn dan het verplichte drie keer per dag moeten eten. Omdat het zo ingeburgerd is, ons met de paplepel is ingegoten.
Je kunt ook bewuste keuzes maken en uitzoeken waar jouw lichaam en geest behoefte aan heeft.
Als jij soms wel eens het gevoel hebt, na een maaltijd heel slaperig te zijn, gegarandeerd dat je lichaam je aangeeft voedsel te hebben genuttigd die niet bijdragen tot een fit en gezond lichaam.
Zoek verbanden vanuit de Chinese gezondheidsleer hoe je organen werken, op welk tijdstippen vitale organen het krachtigste werken, wanneer ze ook rust nodig hebben.
Van de meeste voeding die dagelijks genuttigd wordt, is de meeste voeding 'dood'.
Er kleven nog helaas heel veel fabeltjes rond 'voeding', associaties die veel verder gaan dan we kunnen bedenken. En dat eten voor heel wat mensen, vooral vrouwen, een issue is, zien we bij de ontzettend vele soorten alternatieve voedingssystemen, bewerend dat alle voedingsstoffen aanwezig zijn.
Velen hebben blijkbaar een liefde-haatverhouding met 'eten'. Is het een liefde-haatverhouding met het lichaam, de voedster, moeilijk te verteren situaties, onopgeloste issues. Het is en blijft een queeste.
Een gezond: eet licht en geniet van wat jouw lichaam als diep-natuurlijk verteert.
www.miekecoigne.com
