Als ik nee zeg, voel ik me...?
' Als ik nee zeg, voel ik me schuldig....'
' Als ik nee zeg, verlies ik mensen om me heen ...'
' Als ik nee zeg, ben ik bang voor de consequenties ...'
' Als ik nee zeg, verlies ik mensen om me heen ...'
' Als ik nee zeg, ben ik bang voor de consequenties ...'
Stap 1 : stel jezelf de vraag
Is het waar?
Is het werkelijk waar?
Is het werkelijk waar?
Ben je er zeker van dat jij je in het diepst van je wezen zo voelt...of denk je dit te voelen, denk je dit te moeten voelen, en van wie heb jij dit dan wel geleerd?
Wie een oprecht NEE kan zeggen, mag erop vertrouwen dat de JA een oprecht ja zal zijn.
Stap 2 : afleren om een hele uitleg te bedenken, te verzinnen, te geven, waarom je een NEE zegt tegen iets..... gewoon omdat iets niet goed voelt.
Als iets niet goed voelt, voelt het niet goed...het druist in tegen je waarden, je normen, je geweten, noem maar op....
Als iets ongelegen komt, en je voelt je onder ' druk ' gezet worden...hoe snel ben je niet geneigd van dan toch maar ' ja ' te zeggen. ( om er dan vanaf te zijn bv? )
Niets is zwart/ wit te stellen....er zullen altijd wel situaties zijn waarin je ook van gedachten verandert...dat een eerdere JA toch bij nader inzien of door omstandigheden een NEEN wordt ( oh...help) en omgekeerd.
Hier gaat het eerder over de onderliggende aangeleerde gedragspatronen via socialisatie, opvoeding, onderwijs....die je een naar, slecht gevoel geven als je jezelf laat horen en zien in die NEEN.
Hebben we niet geleerd bij een neen, waar nog vaak een negatieve perceptie over heerst, verklaringen te geven; verklaring waarom je niet naar een verjaardagsfeest wilt meegaan, om overtuigd te worden dat het best leuk kan zijn, en dat je je niet zo moet aanstellen, dat je heel asociaal bent , dat je zelfs een grote egoïst bent enz....
Hebben we niet geleerd water bij de wijn te doen, en soms zodanig veel water bij de wijn gieten dat het zelfs geen lekkere rosé meer is, maar een flauw aftreksel dat naar niets smaakt?
Om het in katholieke woorden te gieten: de Kerk in het midden houden, tenkoste van jezelf, je eigen waardigheid, je eigen ontwikkelde waarden, normen en hoe je in het leven staat?
Een nog steeds goed boek , vooral voor vrouwen..., ' Als ik nee zeg, voel ik me schuldig '.
We zitten dan wel liever in hoge frequenties te surfen...maar hoe zit het nu echt met jou op aarde? That's the question.
Neen zeggen gaat ook over ' grenzen ' stellen...en waar lezen we helaas vaak onterecht dat grenzen stellen niet spiritueel is, en dualiteit creeërt?
We leven nog steeds in een geordende, vaak chaotische samenleving, waar grenzen maar al te vervagen en door elkaar heen lopen...we kunnen elkaar, geloof ik, pas echt vertrouwen, liefhebben, vanuit een evenwichtige gezonde grenshantering: wat goed is voor mij, is niet noodzakelijk goed voor de ander.
Je leert het niet uit de boeken, je kan wel handvatten krijgen, situaties herkennen, emoties plaatsen op basis van reacties...oefenen is de boodschap: begin met een situatie waarin je je veilig genoeg voelt ( moet je zeker niet in eerste instantie bij je baas op het werk doen) waar je de ruimte neemt om je NEEN te laten horen ( stemoefening kan je helpen hierbij...een aarzelende, onzekere 'neen' leidt meestal tot een ' ja ') wedden dat hiermee oefenen je kracht, je centrum krachtiger wordt?
En jij, jij wordt een blijer, opgewekter mens!
Grijze groe(n)tjes met wat scherp licht op de voorgrond.
Mieke
