ZIJN WAAR JE BENT...BLIJVEN WAAR JE BENT



Zijn waar je bent...en hoe moeilijk dit is, om echt van binnen te zijn waar je bent en daar ook te blijven.
Herkenbaar....je bent lekker op vakantie, heel ver weg...fysiek ben je weg, op een andere plek, en toch is er geen geestelijke rust...met je lichaam ben je in vakantie, met je geest ben nog steeds één en al bedrijvigheid....je post nog snel wat filmpjes, fotootjes enz....bij wijze van iets van jezelf te laten zien, of horen, om mooie dingen te delen uiteraard...




Ik geloof dat echt vakantie nemen betekent: je lichaam en geest en spirit blijven voor bepaalde ( of onbepaalde tijd) samen...in die wellicht zo verlangde rust...het lukt één dagje, twee dagen...de derde dag komt de onrust....innerlijke onrust, al is het maar even snel beelden maken, filmpjes doorsturen....gewoonte?
Zelfs dàt kan niet meer wachten, de foto's, die filmpjes...moeten zonodig tijdens een vakantie...als je oppervlakkig denkt, lijkt het gezeur langs mijn kant, maar als je zelf eens hierbij stil-staat....wat voel je hier nou werkelijk bij?
Even weg zijn....helemaal verbinding maken met onszelf, in die rust, gsm, laptop....opbergen...en onszelf terug-vinden, zoals we deden voor al die apparaten op de markt zijn gekomen...herbronnen, ons laven aan ons-zelf, zonder meer....en waarom niet...na de vakantie ervaringen delen...ik vind het wel iets spannends hebben dit....nu....voel ik...ach ja, zo meeteen is de lol eraf, we weten en zien het al bijna instant....
Dit was zomaar even een even -stilstaan en voelen in welke mallemolen we terecht zijn gekomen....
Kan jij dus echt zijn waar je nu bent...helemaal....en daar ook blijven...zonder meer?
Mijn partner en ik zeggen wel eens vaker en dat menen we dan ook helemaal: ' Als we er voor een paar dagen de stekker uittrekken, een time-out nemen samen, dan laten we echt alles achter...de buitenwereld bewust niet naar binnenhalen, maar echt genieten van....rust. ' 
Als dit vroeger kon...waar komt die gedachte vandaan dat de buitenwereld het niet redt zonder onze aandacht....stel dat er iets gebeurd en je bent onbereikbaar...de kans is minsten even groot dat er helemaal niets gebeurt en dat het leven verdergaat zoals het gaat....
Een mooie uitdaging....niet? 

Liefs van mij
Mieke

Populaire posts van deze blog

Contact maken met elfen - geleide oefening en mooie elfenmuziek

Ikigai--- een levensstijl

Het oude en het nieuwe paradigma