Wil je gelijk krijgen of wil je gelukkig zijn?
Ik hou bijzonder veel van observeren,invoelen, ervaren....zaterdagavond, ik zit aan de tafel, één van de grote ramen helemaal open, prachtig uitzicht op één brok pure natuur, het is heel rustig.... ik ben nog aan het ' werk ', laat me het zo stellen, voor zoverre mensen me nog bellen om te horen wat ze soms niet graag horen of blij zijn met datgene wat ze heel diep vanbinnen reeds wisten: een bevestiging.
Velen die ondertussen weten dat de toekomst in eigen handen ligt en denodige verandering dienen aan te brengen.
Terwijl mijn aandacht naar buiten wordt ' getrokken ', naar het
'licht ', omgeven door het ' duister ', voel ik nogmaals dat licht en duisternis de prachtigste contrasten weerspiegelt....dat het gezien mag worden, dit is perfect complementair aan elkaar...doorbreekt saaiheid, monotonie....
Zo ook, is dit een reflectie van onszelf....zo boven, zo beneden...
zo buiten, zo binnen.
zo buiten, zo binnen.
Het één bestaat niet zonder het ander.
Het duister wordt verlicht waardoor het duister opgenomen wordt in het licht....boven laat zich zien zoals het is...niemand die er aanstoot aan geeft, er is acceptatie, overgave, no blaim, no pain.
Tijd om ook die duisternis in onszelf, wat we diep verborgen hebben, terug naar boven te tillen,naast en in het licht te plaatsen, zodat het duistere , die in elk wezen aanwezig is, mag verlichten, lichter worden....
Tijd om ook die duisternis in onszelf, wat we diep verborgen hebben, terug naar boven te tillen,naast en in het licht te plaatsen, zodat het duistere , die in elk wezen aanwezig is, mag verlichten, lichter worden....
Dit is geen toekomstvoorspelling, maar eerder een bewustzijns-beweging naar binnen....bij elk laagje voelen waar het licht en het duister elkaar ontmoeten, versmelten door te aanvaarden dat er nog delen zijn die om liefde, licht, verlichting, vergeving....vragen.
Ik zeg soms wel eens: ' Durf jij met de billen bloot, Durf jij je echt kwetsbaar opstellen, Durf jij je echt helemaal laten zien...met jouw licht en jouw duisternis? '
Wat is spiritualiteit zonder dit....een rolletje, een toneelstukje, een verlangen naar verheven worden of zichzelf verheffen om dat duistere niet te hoeven zien, voelen, horen....
Waar kunnen we elkaar in waar-achtig- zijn echt ont- moeten?
In acceptatie dat het licht en het duistere elkaar willen ont-moeten, tegemoet willen gaan en het duistere op een hartelijke manier lichter maken, verlichten...vertrouwen dat alles uiteindelijk licht wordt.
In acceptatie dat het licht en het duistere elkaar willen ont-moeten, tegemoet willen gaan en het duistere op een hartelijke manier lichter maken, verlichten...vertrouwen dat alles uiteindelijk licht wordt.
Het zijn mijn overdenkingen vanuit een nog veel dieper gevoel, bij het aanschouwen van dat grote podium...waar helaas zoveel strijd wordt gevoerd om de grootste plek in te nemen, éénmaal Daar is er ruimte voor iedereen, is het afgelopen, is er niets te bewijzen, neem niemand zijn beroemdheid mee, omdat het een weten is, dat de aardse wetten haaks staan op hemelse wetten. Wetten?
Zelfs dàt niet. Er is dan slechts nog pure energie, vormloze bewustzijn, zoals Engelen ook pure energie zijn, in wezen...wij creëren plaatjes om zovele redenen.....alles mag, alles kan, als die strijd om wie gelijk heeft maar eens kan losgelaten worden.
Niemand heeft gelijk, niemand heeft ongelijk....Iedereen heeft gelijk op één of andere manier. Iedereen heeft ongelijk op één of andere manier. De vraag is nu:' Wil je absoluut gelijk krijgen, of wil jij gelukkig zijn? '
Zelfs dàt niet. Er is dan slechts nog pure energie, vormloze bewustzijn, zoals Engelen ook pure energie zijn, in wezen...wij creëren plaatjes om zovele redenen.....alles mag, alles kan, als die strijd om wie gelijk heeft maar eens kan losgelaten worden.
Niemand heeft gelijk, niemand heeft ongelijk....Iedereen heeft gelijk op één of andere manier. Iedereen heeft ongelijk op één of andere manier. De vraag is nu:' Wil je absoluut gelijk krijgen, of wil jij gelukkig zijn? '
Heel veel liefs
Mieke
